sevdim seni bir kere

       Evet bu blogu sevdiceğim için açtım.Ha girerde okurmu bilemiyorum ama okusaydı iyi olurdu hani.Aslında rezil de olabilirdim bilemedim şimdi.Platoniklik zor zanaat.Nasıl tepkiler verebiliceğini kestiremiyosun  önceden.Çünkü tanımıyosun onu.Mesela telefonda numaranı gizleyip aradığında içinde '' acaba yine küfür eder mi'' endişesi oluyor hep.Biliyosun %90 sıralıycak o ağzına geleni yine ama kendini de alamıyosun  aramaktan.Peki sen mal mısın? bunu bile bile niye arıyosun kardeşim? Gel de çık bu işin içinden çıkabilirsen.Aşık olmak zordur ama platonik olmak ondan daha  zordur.Ben bu işin kitabını yazıcak duruma geldim sanırım artık.Ama kitap yazmadan önce blog camiasına bir el atayım dedim nasıl olsa bi gün bi yayın evi beni de keşfeder bana da kitap teklifi yapar bende elimde kitap yayınevi yayınevi dolaşmaktan yırtarım kitabımı bastırmak için.Yani uzun lafın kısası yazmaya biyerlerden başlamalı artık diye düşünerek açtım bu blogu.Umarım bir kaç takipçim olurda göt gibi kalmam.