Demet Akalın da dinliyorum evet.Evet itiraf ediyorum 6 ayda bir mutlaka girdiğim olağan depresyon dönemlerinde moralimi en çok yerine getiren şey Demet Akalının ''giderli'' şarkıları.Şimdi sorucaksınız niye depresyonlardasın yine diye.Belki de sormazsınız ama ben yine anlatıcam çünkü takdir edersiniz ki bu blogu açma amacım bu.
Şimdi geçen ki yazıda bahsettiğim bi öküz vardı.Yani geçenki yazıda pek öküz gibi bahsetmedim ondan ama son görüşlerim bu yönde.Öküz yani bildiğin öküüüüüüüüüüz! Bunu defalarca yüzüne de söyledim ama hiç bu kadar hissederek söylememiştim.Şu an karşımda olsa avazım çıktığı kadar öküzsün diye bağırırdım heralde.Gerçi yine de umrunda olmazdı.Tıpkı ona özledim dediğimde umrunda olmadığı gibi...
Neyse anlatıyım o zaman ben.9 aralık'ta geldi bu öküz Ankara'ya.Arkadaşının evine çağardı beni.Neyse bi yerde buluştuk bu beni almaya geldi.Dedim ''direk evin adresini verseydin boşunu yürümezdik.'' ''Bunu almak için çıktım ya ''dedi bir baktım cebinden tirbüşon çıkartıyo.Vay dedim benim öküz romantik çıktı.Sonra ''şarap aldım ama başka bişey içmek istersen alalım '' dedi.'' Yok ya şarap iyidir ''dedim.Neyse gittik eve bir baktım masa hazırlamış.Neyse oturduk dedim ''dinliyorum ''.Bu başladı darlanmaya bildiğin konuşamıyo karşımda.''Çok zormuş ya dur bi su alayım''dedi.Neyse sonra konuştuk beni ilk gördüğünden beri neler hissettiğini anlattı falan.En son tuttu ellerimden '' anlıycağın bende seni seviyorum işte'' diyerek öpücücüğü kondurdu dudaklarıma.Bende bir heyecan bir heyecan dedim ''Şeytanın bacağını kırdın sonunda ciglipap ''.Aradaki detayları atlıyorum özel diye bişey var sonuçta. Neyse birbirimize sıkıca sarılıp bütün akşam ilerde napıcağımızı konuştuk .Sonra benim yurda giriş saatim geldi.Dedim benim gitmem lazım.Nasıl gitme kal bu gece diye yalvarıyo ama görmeniz lazım.O atarlı giderli ağır abi havalarında takılan öküzden eser yok.5 yaşındaki çocuk oldu karşımda.Ama tabi yurda gitmem gerekiyodu.Çıktık evden baktım yağmur yağıyo.Yürüyoruz kaldırımda yan yana bu birden tuttu elimden taksi durağına kadar öyle yürüdük.Durağa gelince ''acaba binmesekte aşağı kadar yürüsek mi?'' dedim. Öküzün verdiği cevaba bak ''soğukta yürüyüp napıcaz ya şurda taksi var işte '' ''Öküzsün ya '' dedim.''öyleyim gülüm '' dedi pişkin pişkin.Neyse o gece bıraktı beni yurda.Ertesi günde ben onu otogara bıraktım.2 gün gayet iyiydik ama ne zaman bana napıyosun diye sorduğunda otostoptayım dedim bizim öküz dellendi.Tabii o dellenince bende dellendim. Bir feminist olarak etrafımda ataerkil davranışlara katlanamıyorum. O bana söylendi ben ona söylendim en son ''ne diyim ki ben sana '' dedi. ''bişey söyleme yeteri kadar saçmaladın çünkü ''dedim. Ertesi gün aradı sakin kafayla düşündüm yine ben haklıyım dedi.En sonunda çenemden bıktı ve pes etti ''tamam karışmıyorum artık ne istiyosan yap '' dedi.:Bak 2 gün boyunca bu otostop mevzusunu tartıştık çocuk bana 2 gün sonra yazın temelli ingiltereye gideceğinden bahsetti.Hemde sanki çok doğalmış gibi.Haliyle bozulduğumu belli ettim ''Elimden gelen bişey değil 1 yıldır belli olan bi durum bu'' dedi. Bişey diyemedim tabi bari önümüzdeki 7 ayı mutlu geçirelim dedim.Ama 5 gün mesaj falan atmayınca bende tribimi atarım ''O gece beni inandır dediğimde kastettiğim şey tamda buydu keşke altından kalkamıycağın şeyler söylemeseydin o zaman herşey daha kolay olurdu '' dedim. Öküzün verdiği cevaba bak ''ben elimden geleni yaptım Ciglipap bana karışamazsın dedin bende karışmıyorum bunu yüzyüze konusalım istersen gelince ''dedi.Bende ''Daha yaratıcı olmanı beklerdim beni şaşırtıyosun '' dedim daha cevap gelmeyince bidaha mesaj atmamaya karar verdim.Sonra yine içip içip alkolünde vermiş olduğu etkiyle ''Özledim desem '' diye mesaj attım.Bekliyorum ki yine bi bahane bulsun beni inandırsın ama o ne dediiii ''hiç''.Bi bok demedi.Ben de ertesi gün buna dertlenip yine içtim sonra dayanamayıp yine mesaj attım ''umrunda olmazmış '' diye.Anlayacağınız böyle bir paradoks oluştu.İçiyorum mesaj atıyorum cevap gelmiyo efkarlanıyorum bi daha içiyorum yine mesaj atıyorum falan filan.Neyse allahtan çok uzun sürmedi bu durum Demet Akalın dinlediğim anda kendi kendime dedim ki Ciglipap dedim kendine gel kızım dedim arkasına bakmadan çekip giden birisi var eminim bu gidişin yarın U dönüşü var dedim o şimdi kaf dağında ve kendinden emin tabi kaderin her zaman son bir gülüşü var dedim.
