Acı çekmenin ne demek olduğunu unutmuşum desem yeridir.Geçen fark ettim nasıl bir duygu olduğunu,kalbinin nasıl çatlıycakmış gibi ağrıdığını,haykırdığını.Gözlerinin nasıl dolduğunu ama insanlar anlamasın diye nasıl mutlu bir yüz çizip,umursamaz kadını oynamak zorunda kaldığını...Unutmuşum işte en son geçen yaz Onun facebookta biriyle ilişki durumu yaptığını gördüğümde hissetmiştim bunu.Ama bu seferki kadar uzun sürmemişti şanslıydım çünkü her dakika onlarla burun buruna olmak zorunda değildim.Nasıl bir birlerine kur yaptıklarını izlemek,bakışlarının birbirlerine kilitlendiğini onun gözlerine baktığımda fark etmek zorunda da değildim.Neyin cezasını çekiyorum acaba,niye hiç mutlu olamıyorum,hep göt gibi ortada bırakılan ben oluyorum.Her defasında 'bu kez buldum'deyip 2 ay geçmeden kaybediyorum.
Elleri avuçlarımdaydı daha 3 hafta öncesine kadar.Sonra birden yok oldular.Ben daha nereye kaybolduğunu anlayamadan başkasınınkine kenetlendiler.Nasıl bu kadar aptal olabiliyorum?Hadi baştan anlayamadım onun ne bok olduğunu,acımı çektim.Hala ne bokuma ağlıyorum onun gibi biri için.Halbuki mutlu olmam lazım paçayı ucuz kurtardığım için.Bazen acı çekmekten zevk alan bir mazoşist olduğumu düşünüyorum.Yoksa kendi derdim yetmezmiş gibi gidip aşk filmi izleyip ağlamazdım heralde.O bu değilde ben şimdi napıcam?Çivi çiviyi söker stratejisi kısa sürelik çözümler sağlıyor,ama ondan intikam almazsam içim rahat etmez.Benim çektiklerimin aynsını çekicek.İlk defa birinden bu kadar nefret ettiğimi hissediyorum.Eğer ona karşı bişey hissetmeseydim,onun için artık kılımı kıpırdatmazdım ama içimde dinmeyen bişeyler var.O yüzden savaşmalyım ta ki onu gördüğümde hiç bişey hissetmeyene kadar.İlk defa bu kadar kararlıyım bak hesaplaşma günü korkunç olacak!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder