WELCOME TO THE GREATEST SHOW!

Yemin ediyorum forever alone'um.Önceleri sevgilim yok sapım diye ağlanıyodum,sonra sevgilim oldu 'ben aşık olamıyorum ' diye ağlanmaya başladım.Ama cidden olamıyorum.Belki de hala  o öküze aşık olduğum içindir.Suratımda hep bi tatminsizlik var,hiç bir şekilde mutlu olamıyorum ben.Yani ben biliyorum aslında mutluluğun formülünü tabii,ama şu an için pek mümkün gözükmüyor.Geçen facebookuna bir baktım ve o korkunç manzarayla yüzyüze kaldım.Sevdiceğimin şırfıntının biriyle bir ilişkisi varmış.Böyle bi 5 dk mal mal baktım,durumun idrakına varmam uzun sürdü.Tabii sonradan kabullendim.Zaten bu ikinci vakkaydı.Ama yine de koymadı desem yalan olur.Bir sürü intikam yemini ettim.Birgün bütün bunların acısını tek tek çıkartıcam ondan diye.Ki çıkartıcam zaten az kaldı 3 ay sonra yakın takibe alıcam kendisini.İte bak sen ya.Ben ondan başkasına aşık olamıyorum diye sevgilimden ayrılıyorum,o kendine sevgili yapıyor.Adaletin bu mu dünya! ayhh yine arabeske bağlıcam.Bi de benim onu düşünerek dinlediğim şarkıları oda başkasını düşünerek dinlemiyor mu en çok bu koyuyo.Grup 110un bir şarkısı vardı Özledim Seni diye.Ne zaman onu çok özlesem açar ağlardım o şarkıda.Demek o da sevdiceğini özlediğinde açıp dinlermiş o şarkıyı.Belkide aynı şarkılarda,aynı acıları çekiyoruzdur ikimizde.Gebersin it!Hala kızgınım ona ne zaman geçer bilinmez.Ya bu hafta ya önümüzdeki hafta  döner buraya.Bakalım yine neler olucak